วันเกณฑ์ทหาร / Draft Day (2013)
บทภาพยนตร์... Josh Kim/ถ่ายภาพ...วรกร
ฤทัยวนิชกุล/ผู้อำนวยการสร้าง... Amarasa
Angel Ja/ผู้กำกับภาพยนตร์... Josh Kim
ดารานำแสดง...เบล สุดใจ-นุก ไชยวงศ์-เฟม แจ่มกระจ่าง-จ๋า
คงเวียง-เจษฏา แต้สมบัติ- แน๊ต ตั้งนิมิตธนา
ที่ประเทศไทย ชายหนุ่มที่อายุครบ 21
ปีบริบูรณ์ต้องเข้ารับการเกณฑ์ทหารทุกคน
เพื่อจับใบดำ-ใบแดง ถ้าจับได้ใบดำ
ก็ไม่ต้องไปเป็นทหาร ไม่ต้องไปฝึก ถ้าได้ใบแดง
ต้องไปเป็นทหารเพื่อฝึกเป็นเวลา 2 ปี
สิ่งที่น่าสนใจในแต่ละปีของการคัดเลือกทหารก็คือ สาวประเภทสอง
ภาพยนตร์สั้น ยาว 10 นาที ที่ต้องร่วมสร้างกันถึงสามประเทศถึงสามประเทศ
สหรัฐอเมริกา เกาหลี และประเทศไทย
จึงจะสำเร็จได้ เนื้อหาสาระว่าด้วยการเล่าเรื่องการเกณฑ์ทหารในประเทศไทยที่น่าจะแตกต่างจากบ้านอื่นเมืองอื่น นั่นเฉพาะที่เขาเห็น เขารู้แล้วเอามานำเสนอ ส่วนหลายอย่างที่เขาไม่เห็น ไม่ทราบ
ยังมีซ่อนอยู่อีกมากมายครับท่าน
ใครเคยดูภาพยนตร์ไทยประเภท
ทหารเกณฑ์ ของคุณล้อต๊อก กองพันทหารเกณฑ์
กองพันทหารใหม่ ผู้กองยอดรัก ฯลฯ
เราจะได้เห็นทหารเขาฝึกประมาณปีเดียว
ที่เหลือก็จะถูกท่านผู้พัน ท่านผู้ไม่พันทั้งหลายเรียกไปเป็นข้ารับใช้ เรียกว่าไม่ต้องจ้างนางจิ๋ว นางแจ๋วที่ไหนให้เปลืองเงินตัวเอง เอาทหารเกณฑ์นี่แหละมารับใช้ ฝึกรบเสร็จแล้วก็ฝึกอาชีพคนรับใช้ให้ด้วยเลย เงินเดือนก็รัฐบาลจ่าย นี่ดูจากภาพยนตร์เท่านั้นนะครับ เรื่องจริงผ่านจอเป็นงัยไม่ทราบ
อีกตัวอย่างหนึ่งคือหลานชายประสบอุบัติเหตุรถมอเตอร์ค์ล้มกระโหลกแตกเป็นช่องโบ๋อยู่ ทุกวันนี้มีแต่หนังหัวคลุมอยู่ แต่วันไปคัดเลือกดันไม่ได้เอาใบรับรองแพทย์ไป เขาก็ไม่สนใจจัดให้ไปจับใบดำใบแดง
ทั้งๆที่หน่วยคัดเลือกควรจะมีหมออยู่ประจำ
หลานได้ใบแดง พอไปฝึกก็ใส่หมวกไม่ได้
ต้องขอไปนอนห้องพยาบาลตลอด พอหมดหลักสูตรฝึก
ครูฝึกก็ให้กลับบ้านได้เลยแต่ให้มอบอำนาจการรับเงินเดือนให้พวกเขารับแทน โดยให้หลายชายสะแตนบายไว้แค่เวลามีเจ้านายใหญ่โตมาตรวจ ก็จะเรียกมาเสนอหน้าทีหนึ่ง
ยังงี้มันคอรัปชั่นไหมล่ะครับพี่น้อง
ภาพยนตร์กล่าวถึงสาวประเภทสองที่ต้องฝืนทนอายถอดเสื้อวัดอก
(ไม่ต้องอายหรอก-เพราะอดีตนายกของประเทศทางตะวันออกเฉียงใต้ประเทศหนึ่ง
ไม่ยอมไปคัดเลือกทหาร อ้างโน่นอ้างนี่
มั่วไป เขายังไม่รู้สึกอายเลยจ้า หนูแมนกว่าเขาเยอะ-อุ้ย!) แต่พวกเธอก็เจอพิษการคัดเลือกทหาร คือเขาแต่งหญิงไป มีหน้าอก ทำให้หลายคนไม่ต้องจับใบดำใบแดงแต่จะถูกประทับในใบรับรองผลว่า
“เป็นโรคจิตชนิดร้ายแรง” ประมาณนั้น
ซึ่งปัญหามันเกิดตอนที่พวกเธอไปสมัครงาน
ผู้รับสมัครเห็นคำนี้ก็ตกใจแล้ว หากรับเข้าทำงาน
ตูนั่งทำงานเพลินๆอีจะมาฆ่าปาดคอตูรึเปล่าน้อ!
แต่ตอนนี้กฏหมายคงแก้คำประทับไปเป็นอย่างอื่นให้หวาดเสียวน้อยลงกว่าเก่าแล้วล่ะ
ซึ่งทำให้นึกถึงตัวเราเองที่มีโอกาสได้ไปคัดเลือกทหารกับเขาครั้งหนึ่ง ด้วยมั่นใจว่าไอ้ความสูงแค่ร้อยหกสิบสอง-สิบสามเนี๊ยะยังไงเขาก็ไม่สน แต่พี่น้องเอาชัวร์ออดิโอ้ไว้ก่อน
โดดขึ้นหลังเราที่ละคนๆ ขย่มหวังให้เราเตี้ยลงกว่าเดิมอีก แล้วเราก็หลุดพ้นการจับใบดำใบแดงราวปาฏิหาริย์ ได้ใบรับรองผลประทับออกมาว่า “ ไม่ได้ขนาด”
ซึ่งความหมายเหมือนจะเข้าใจง่าย
แต่เราก็เข้าใจยาก ถึงไม่เข้าใจ ตอนนั้นเวลาเข้าห้องน้ำแล้วดูตัวเองก็จะถามตัวเองเสมอว่า
มันไม่ได้ขนาดตรงไหนว่ะ
อะไรที่ไม่ได้ขนาด แต่ทุกวันนี้อายุมากขึ้นเวลาเข้าห้องน้ำแล้วมองตัวเองก็ต้องยอมรับล่ะครับว่า...ถูกของเขา
ว่ะ!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น