เท็จจริง ยากแท้หยั่งถึง / True Skin (2012)
บทภาพยนตร์...Srephan Zlotescu/ดนตรีประกอบ...J-Punch/ถ่ายภาพ...H 1/ลำดับภาพ...Stephan
Zlotescu- Cristopher
Sewall- H 1/อำนวยการสร้าง...Cristopher
Sewall/ผู้กำกับภาพยนตร์...Stephan Zlotescu
ดารานำแสดง...Jen Oda (RMI)- Srephan Zlotescu
(kay)-Ror Sewall-Omar Said-Helen Pak
กรุงเทพฯ
ในอนาคตอันใกล้
จะกลายเป็นเมืองที่เป็นระบบดิจิตอล
ปัจจัย 4 รวมไปถึงปัจจัย 5-6
ตอบสนองเป็นความต้องการของมนุษย์เป็นดิจิตอลทั้งหมด ทุกอย่าง
เป็นภาพยนตร์สั้นแนวไซไฟ กล่าวถึงกรุงเทพฯที่เขาสมมุติว่าเป็นเมืองที่ก้าวหน้าทางเทคโนลียี่ เหมือนเป็นเมืองตัวอย่าง
ต้นแบบที่ถูกเปลี่ยนแปลงเป็นเมืองดิจืตอล
ภาพยนตร์แสดงและอธิบายให้เห็นถึงเครื่องอำนวยความสะดวกและสิ่งที่มนุษย์ต้องการทั้งหลายที่อยู่ในรูปแบบดิจิตอล และเครื่องจักรกล หาซื้อหาใช้ง่ายดาย ภาพยนตร์ดำเนินเรื่องด้วยกล้องแทนสายตาใครสักคนที่เดินท่องไปทั่วกรุงเทพฯ ด้วยสายตาที่เหมือนสายตาหุ่นยนตร์คนเหล็ก
ที่สแกน และอ่านสิ่งที่มองเห็นและมองผ่านสายตาไปอย่างละเอียด ด้วยแสงสีที่ฉูดฉาดในทุกฉากทุกตอน
Srephan Zlotescu (kay)
เห็นยวดยานพาหนะในอนาคต ตึกรามบ้านช่องในกรุงเทพฯที่เต็มไปด้วยแสงสีฉูดฉาดซึ่งไม่ทราบว่าประหยัดพลังงานหรือเปล่า สาวโคโยตี้และหญิงบริการเป็นหุ่นยนตร์ ตาของคนเป็นอวัยวะที่น่าจะถูกเปลี่ยนแปลงเป็นอันดับต้นๆของร่างกายมนุษย์
เพราเป็นหน้าต่างของหัวใจ เอ้ย! เป็นเหมือนประตูที่เปิดเชื่อมต่อสิ่งต่างๆระหว่างมนุษย์กับสิ่งต่างๆโดยไม่ต้องให้น้ำเชื่อมมิตรผล...ว่าไปนั่น
โลเกชั่น-กรุงเทพฯ ประเทศไทย
(อย่างอื่นเปลี่ยนแปลงได้ แต่ขอทาน คนเร่ร่อนยังเหมือนเดิม)
เกิดมา..ก็ไม่เคยคิดเคยฝันว่าวันนี้จะได้เห็นคอมพิวเตอร์ เห็นโทรศัพท์มือถือ เห็นโทรทัศน์จอแบน
และทำความรู้จักกับท่านดิจิตอล
แต่กลับมีอายุอยู่ถึงได้เห็นกับตา และได้สัมผัสไปบ้างแล้ว ส่วนอนาคตจะมีอะไรแปลกใหม่
มันจะเหมือนในภาพยนตร์หรือเปล่าคงหมดวาสนาจะได้เห็นแล้ว จึงต้องวางใจเชื่อว่า ไม่มีอะไรเกินที่มนุษย์จะทำได้
นิทานเรื่องนี้สอนให้ดัดจริตว่า...ไม่ว่ามนุษย์จะเปลี่ยนแปลงยังไง อะไรในร่างกายฉันจะถูกเปลี่ยนแปลงไปจนสิ้น อย่างเดียวที่ฉันจะไม่ยอมเปลี่ยนแปลง
คือหัวใจที่มีเธออยู่ข้างใน จะรักเธอไม่ยอมเปลี่ยนแปลง...แฮแห้ ๆ (อีกแล้วครับท่าน)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น