ตัณหาต้องห้าม / Sayonara Itsuka (2010)
บทภาพยนตร์...John H. Lee-Shinho Lee-Man-Hee Lee / ดนตรีประกอบ... Jae-Hyuk
Seo / ถ่ายภาพ... Cheon Seok Kim / ลำดับภาพ... Steve M.
Choe / ผู้อำนวยการสร้าง... Jae S. Shim-Young
S. Hwang-Cheol-gyu Kang-Matt Sunghoon Cho / ผู้กำกับภาพยนตร์... John H. Lee
ดารานำแสดง... Miho Nakayama-Hidetoshi
Nishijima-Yuriko Ishida-ศุภกร กิจสุวรรณ
ยูทากะ จะแต่งงานกับมิจิโกะญาติของผู้ก่อตั้งสายการบินอิสเทิร์นแอร์ไลน์ และแม้ว่าเขาจะไม่ได้รักเธอแต่เขารู้ว่าเขาอาจจะได้เป็นซีอีโอในวันหนึ่งถ้าพวกเขาแต่งงานกัน ยูทากะถูกโอนมาประจำสาขา ในประเทศไทย เขาได้พบกับโตยูโกะ ที่บาร์และหลงรักเธอทันที
พวกเขามีความสัมพันธ์กันอย่างรวดเร็ว
ซึ่งวันที่จัดงานแต่งงานของเขาใกล้เข้ามา ในที่สุดเขาก็ตัดสินใจที่จะเลิกกับเธอ โตยูโกะผิดหวังแล้วหลบไปอยู่ที่นิวยอร์ก ยี่สิบห้าปีต่อมายูทากะกับมิจิโกะมีบุตรชายสองคน
ยูทากะมีโอกาสมาที่กรุงเทพฯอีกครั้ง เขาไปพักที่โรงแรมเดิมที่เขาเคยอยู่กับโตยูโกะ และพบว่าตอนนี้เธอเข้าพักอยู่ในฐานะวีไอพีมี พวกเขาตระหนักถึงความรักของพวกเขาที่ผ่านมา แต่ความเป็นจริงก็ดึงพวกเขาออกจากกันอีกครั้ง
ภาพยนตร์ร่วมทุนสร้างของญี่ปุ่นและเกาหลี
ออกแนวดราม่าผสมกับเรื่องความรักโรแมนติกเคล้าไปกับตัณหาความต้องการที่มากกว่าปรกติถึงขนาดระเมิดข้ามเส้นศีลธรรมไป
ภาพยนตร์แสดงให้เห็นความรักแท้ของผู้หญิงที่มักรักใครแล้วรักตริงอย่างมาก ผิดกับผู้ชายโดนเฉพาะพ่อพระเอกของเรื่อง
ที่เห็นแก่ตัวเลือกในสิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อตัวเอง คือความเจริญก้าวหน้าในหน้าที่การงาน
ในแง่ของผู้หญิงที่รักจริงเขาคงผิดอย่างมาก แต่ในแง่ของความเป็นมนุษย์ เขาคงไม่ผิด
มีใครคนไหนไม่เลือกอย่างเขา...อดข้าวดอกเจ้าชีวาวาย ไม่ตายดอกเพราะอดเสน่หา
Hidetoshi Nishijima-Miho Nakayama
สองประเทศร่วมสร้าง ประเทศที่สามอย่างไทยเราก็กลายมาเป็นสถานที่ถ่ายทำ ทั้งตลาดน้ำ ดำเนินสะดวก กรุงเทพฯ
สนามบินสุวรรณภูมิ สมุทรปราการ
โดยมีคุณศศิสุภา สังวริบุตรร่วมงานในฐานะโปรดิวเซอร์อีกท่านหนึ่ง มีดาราไทยร่วมแสดงคือคุณต๊อก-ศุภกร กิจสุวรรณในบุคลิกคลั่งเอลวิส คุณชลิต
เฟื่องอารมณ์ ในบทผู้ดูแลนางเอกของโรงแรมใหญ่ คุณ จีระศักดิ์
ปิ่นสุวรรณรับบทตัวประกอบที่แสดงเป็นเสี่ยใหญ่หนีเมียพาเด็กเอ๊าะๆมากินข้าวในร้านอาหารเลิศหรู
โลเกชั่น-ประเทศไทย
ทีมงานสร้างฝ่ายไทย
เมื่อคุณทำในสิ่งต้องห้าม
คุณต้องรู้ว่าสุดท้ายความจริงก็คือความจริง
การดื้อดึงฝืนความจริงต่อไปนั้นมีแต่จะก่อให้เกิดการเจ็บปวด
และการกระทำที่ผิดจากการตัดสินใจแบบไร้สติได้ คุณต้องยอมเจ็บ...เพื่อจบ ไม่ใช่จบโดยให้มันเจ็บกันไปทั้งหมด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น