วันพุธที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2556

เรือในฝัน(ซีซั่น1 ตอนที่43) / Das Traum-Schiff (2002)-tv



เรือในฝัน(ซีซั่น1 ตอนที่43) / Das Traum-Schiff (2002)-tv
บทภาพยนตร์...Marlies Ewald&Thomas Hernadi&Charles Levinsky  /ดนตรีประกอบ...Hans Gunter Wagener /ถ่ายภาพ...Heinz-Dieter Sasse&Holger Greib /ลำดับภาพ...Inge P. Drestler /อำนวยการสร้าง...Wolfgang Rademann /ผู้กำกับภาพยนตร์...Michael Steinke
ดารานำแสดง...Siegfried Rauch-Heide Keller-Horst Naumann-Hoest Bollmann-Nadine Fano

                เรื่องราวของคนหลากหลายชีวิตมีทั้งคุณพ่อชรากับลูกสาวที่ยังเด็ก สองผัวเมียที่กำลังถนอมน้ำใจกัน เพื่อนที่ชอบเล่นการพนัน ชายชราที่มาง้อคนรักที่มากับผู้ชายอีกคน สาวไทยที่อุ้มลูกมารอสามีฯลฯที่ร่วมเดินทางท่องเที่ยวมากับเรือสำราญลำใหญ่ที่มีกัปตันพอลเซ่น(Siegfried Rauch) มีบีททริกซ์(Heide Keller)เป็นหัวหน้าพนักงานต้อนรับและมีศัลยแพทย์ของเรือ ดร.ชโรเดอร์(Horst Naumann)เป็นผู้ช่วย  จุดมุ่งหมายแรกที่เรือจะนำพาไปเที่ยวพักผ่อนคือเกาะภูเก็ต ประเทศไทย

                    ภาพยนตร์ที่สร้างฉายเป็นซี่รี่ย์ทางทีวี แนวสนุกสนาน นำเสนอชีวิตคนที่มาลงเรือลำเดียวกันในแง่มุมต่างๆอย่างน่าติดตาม บางคนร่าเริงเปิดเผย บางคนลับลมคมใน บางคนจมอยู่กับความหลังครั้งอดีต ดารานำประจำซี่รี่ย์คือ...

                                           Siegfried Rauch-Heide Keller-Horst Naumann

                            ทีมงานสร้างยกกองถ่ายทำมาถ่ายทำที่จังหวัดภูเก็ตประเทศไทย บริเวณที่เรือเทียบท่ามีวัด มีการแสดงแบบไทยๆมากมายเช่นฟ้อนรำ ชกมวย มีการล่องเรือขนาดย่อมๆออกไปในท้องทะเล ชมหมู่เกาะต่างๆที่เรียงรายกันอยู่อย่างสวยงาม

                                                              หมู่เกาะสวยๆ-วัดกับพระ

โลเกชั่น-จังหวัดภูเก็ตประเทศไทย

 รถรับจ้างภูเก็คไปหาดราไวย-การชกมวยไทย

คนไทยแต่เป็นดาราอยู่ในเยอรมันคุณอมร สุรังกาญจนจัย

                       เรือล่องลอยไปในทะเลในวันที่ฟ้าสว่างสดใส ทะเลไร้คลื่นลมการเดินทางก็ราบเรียบ ในวันที่ท้องฟ้ามืดมนมีพายุฝนกระหน่ำ คลื่นลมแรงการเดินทางก็ลำบากมีปัญหาเรือโคลงไปโคลงมาตามแรงคลื่นลม  ชีวิตมนุษย์ที่ดำเนินไปก็เหมือนเรือในวันที่โชคดีก็อยู่เย็นเป็นสุข ในวันที่โชคร้าย มีปัญหารุมเล้าก็เป็นทุกข์ ชีวิตมืดมน ไปไม่เป็น
                       ร่องน้ำในทะเลแม้จะมองไม่เห็นเหมือนถนนรถยนต์แต่กัปตันก็สามารถแล่นเรือเดินทางไปได้โดยไม่ผิดทิศผิดทาง   แม้เราจะมองไม่เห็นชีวิตวันข้างหน้าว่าจะดำเนินไปอย่างไรก็ช่าง ขอให้ใช้ใจเป็นกัปตัน มีสติเป็นเครื่องชี้นำทาง ชีวิตเราก็จะดำเนินไปอย่างไม่ผิดทิศผิดทาง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น